بررسی اثر استفاده از سنگدانه های گرانیتی بر خواص مکانیکی بتن در شرایط محیطی مهاجم

سنگدانه ها تقریبا 75 درصد حجم بتن را تشکیل می دهند. به همین علت در کیفیت بتن تاثیز زیادی دارند. سنگدانه ها نه تنها در مقاومت بتن بسیار موثرند، بلکه دوام و پایداری بتن تا حد زیادی تحت تاثیر خواص این مواد قرار می گیرد. در حقیقت خواص فیزیکی و در بعضی موارد خواص شیمیایی سنگدانه ها بر عملکرد بتن تاثیر می گذارند. از طرفی به لحاظ ا قلیمی و شرایط خاص آب و هوایی مناطق حاشیه خلیج فارس و دریای عمان، زمینه تخریب و ا نهدام سازه های بتنی در این مناطق مهیا است. در این تحقیق به منظور بررسی تاثیر نوع سنگدانه بر خواص مکانیکی بتن در شرایط محیطی مهاجم، از دو نوع سنگدانه گرانیتی و معمولی و با یک طرح اختلاط ثابت جهت ساخت نمونه ها استفاده شده است. نتایج حاصل بیانگر تاثیر مستقیم نوع سنگدانه بر خواص مکانیکی بتن است. مقاومت فشاری نمونه مکعبی بتن گرانیتی در سن 90 روز در شرایط محیطی شاهد 53/22 درصد و در شرایط محیطی دریا 89/21 درصد بیشتر از بتن معمولی به دست آمده است. جذب آب بتن گرانیتی در سن 90 روز در شرایط محیطی شاهد 08/28 درصد و در محیط دریا 91/27 درصد کمتر از بتن معمولی است. نفوذ پذیری بتن گرانیتی در سن 90 روز در شرایط محیطی دریا 11/11 درصد کمتر از بتن معمولی است. کاهش وزن میلگرد در شرایط خوردگی تسریع شده در مورد بتن گرانیتی 81/48 درصد کمتر از بتن معمولی است. شرایط محیطی جزر و مد تاثیرات منفی بیشتری بر خواص مکانیکی هر دو نمونه بتن نسبت به محیط آب شیرین و دریا دارد.